پنجشنبه ۹ شهریور ۱۴۰۲ ساعت 17:44 توسط زهرا محمودی |
رقص است زبانِ ذرّه زیرا
جز رقص دگر بیان ندارد
"مولانا"
متاسفانه در چنین شرایطی نمیتوانم متوقع باشم_آنهم به شرط علاقهمندی و خوانندهای خوب بودن_ کسی شعر و داستان من را بخواند.
از طرفی هم نمیشود خواند و نوشت و نوشت...که ماحصلش بماند دست شِبهناشران؛ گوشهی انبارهای متروک.
دروغ است بگویم گاهی هر چند دیر، از شنیدن چنین خبرهایی خوشحال نمیشوم.
به هر حال برای ادامه دادن و پیشرفتن نیاز به کمی انعکاس بیرونیست. اگرچه منتخب نبودم اما دلگرمی کوچکی بود که اینجا ثبت شد به یادگار.
از مجموعه شعر دومم به بعد هرآنچه نوشتم مدتها درگیر مسائل نشر و حواشیاش بوده. دوری از محافل نقد و عدم بهرهمندی از جلسات خوب ادبی هم مزید بر علت شد که خروجی نوشتههایم آنطور که میخواستم نباشد.
پس
به قول برتولت برشت:
وقتی از ضعفهای ما حرف میزنید
درباره ما
با رافت داوری کنید.
**مدتی پیش میلهی بدون پرچم محبت کرد و در وبلاگش کتاب را معرفی کرد.
برچسب : نویسنده : mashghemodara بازدید : 44