بهانه‌های ساده

در اتاقی که به اندازه‌ی یک تنهایی‌ست
دل من
که به اندازه‌ی یک عشق است
به بهانه‌های ساده خوشبختی خود می‌نگرد
به زوال زیبای گل‌ها در گلدان
به نهالی که تو در باغچه‌ی خانه‌مان کاشته‌ای
و به آواز قناری‌ها
که به اندازه یک پنجره می‌خوانند...

فروغ

*عکس برمی‌گردد به زمستان‌هایی که سوغات‌شان برف بود و شوقی برای شبیه‌سازی خاطره‌هایی دور.

**از فروغ‌خوانی‌ها